Φωτογραφίες , Part I

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ - ΑΘΗΝΑ
ΒΡΑΔΥ ΣΑΒΒΑΤΟΥ(6/12)

Έχω κάνει μια "συρραφή" φωτογραφιών από το Indymedia αλλά και άλλα sites."Κλικάροντας πάνω φαίνονται στο πραγματικό τους μέγεθος".


Ζητώ συγγνώμη για την καθυστέρηση δημοσίευσης της εξιστόρησης των γεγονότων από την δική μου οπτική γωνία τις μέρες Κυριακή ως σήμερα , όμως όπως είχα γράψει και στο προηγούμενο κείμενο αυτό που έχει σημασία είναι αυτές τις μέρες να είμαστε όλοι στο δρόμο για να σπάσουμε τον τρόμο που πάνε να περάσουν . Πιστεύω μέχρι την Κυριακή το πολύ να έχω γράψει αυτό το μικρό "χρονικό" αυτής της εξέγερσης που ζούμε και συμμετέχουμε(όσοι συμμετέχουμε)

Μια "πρόχειρη λίστα" ...

Από τους Κουμή, Κανελλοπούλου και Καλτεζά στον 15χρονο μαθητή...

Ο 15χρονος Αλέξανδρος Ανδρέας Γρηγορόπουλος, που έπεσε το βράδυ του Σαββάτου νεκρός στα Εξάρχεια από τα πυρά του ειδικού φρουρού, έρχεται να προστεθεί στον μακρύ κατάλογο των πολιτών-θυμάτων της αστυνομικής βίας και αυθαιρεσίας.

Δεν είναι λίγες οι περιπτώσεις που τα μπατσόσκυλα πυροβολούν στο ψαχνό.

* Τον Νοέμβριο του 1980 δολοφονούνται από αστυνομικούς των ΜΑΤ κατά τη διάρκεια της πορείας για την επέτειο του Πολυτεχνείου η νεαρή εργάτρια Σταματίνα Κανελλοπούλου και ο 26χρονος Ιάκωβος Κουμής. Απομονώνουν την πρώτη στη βιτρίνα, στη γωνία Βουκουρεστίου και Πανεπιστημίου, και την χτυπούν με κλομπ αλύπητα -σύμφωνα με τα δημοσιεύματα της εποχής. Με κλομπ συνέτριψαν το κρανίο του Κουμή.

* Τον Αύγουστο του 1985 ο αστυνομικός Νίκος Σταθόπουλος πυροβολεί και σκοτώνει την Αμερικανίδα Κάθριν Τζον Μπουλ, 22 χρόνων, μετά την άρνηση της τελευταίας να γίνει έλεγχος στο αυτοκίνητό της.

* Τον Νοέμβριο του 1985 λίγες ώρες μετά την πορεία για την επέτειο του Πολυτεχνείου πέφτει νεκρός στη Στουρνάρη από σφαίρα του αστυνομικού Αθ. Μελίστα ο 15χρονος Μιχάλης Καλτεζάς.

* Τον Φεβρουάριο του 1986 ο 17χρονος Μανώλης Κανδανολέων, που επέβαινε σε κλεμμένο αυτοκίνητο, πυροβολήθηκε στο κεφάλι από τρεις αστυνομικούς.

* Τον Μάρτιο του 1990 στην Πρέβεζα ο αστυφύλακας Γρηγόρης Σπυράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 15χρονο μαθητή Δημήτρη Κίκερη. Το θύμα ήταν παγιδευμένο στην τουαλέτα «βιντεάδικου», που λίγο πριν είχε επιχειρήσει να διαρρήξει.

* Τον Απρίλιο του 1993 ο αρχιφύλακας Ηλίας Σταματόπουλος σκότωσε εν ψυχρώ τον 25άχρονο σερβιτόρο Γιάννη Τζίτζη σε μπαρ.

* Τον Ιανουάριο του 1994 ο αστυνομικός Ευάγγελος Λαγογιάννης σκοτώνει με 4 σφαίρες τον 28χρονο μουσικό Θοδωρή Γιάκα, επειδή αρνήθηκε να σταματήσει σε εξακρίβωση στοιχείων.

* Τον Ιανουάριο του 1996 σε αστυνομική επιχείρηση-σκούπα κατά Αλβανών στη Σκάλα Ωρωπού ο αστυνομικός Διονύσης Καρακάιδος σκοτώνει έναν Αλβανό.

* Τον Ιούνιο του 1996 ο αγροφύλακας Αθ. Μάτος σκοτώνει τον 20χρονο Φαντίλ Ναμπούζι για δύο καρπούζια που πήγε ο τελευταίος να κλέψει.

* Τον Νοέμβριο του 1996 σε «επιχείρηση» της Αστυνομίας έξω από τη Λιβαδειά για τον εντοπισμό φυγόδικου ο αστυφύλακας Δημήτρης Τρίμης πυροβόλησε σχεδόν εξ επαφής και σκότωσε τον 45χρονο Τσιγγάνο Τάσο Μουράτη μπροστά στα μάτια ενός από τα τρία παιδιά του.

* Τον Αύγουστο του 1998 στον Πειραιά ο ανθυπαστυνόμος Δημήτρης Τσαγκράκος πυροβόλησε και σκότωσε τον 26χρονο Ηλία Μέξη έξω από το τμήμα Μεταγωγών επειδή δεν σταμάτησε σε σήμα του για έλεγχο.

* Τον Οκτώβριο του 1998 στο κέντρο της Θεσσαλονίκης ο ανθυπαστυνόμος Κυριάκος Βαντούλης σκότωσε τον 17χρονο Γιουγκοσλάβο μαθητή Μάρκο Μπουλάτοβιτς, ο οποίος επισκεπτόταν με συμμαθητές του την Ελλάδα.

* Τον Φεβρουάριο του 2000 στη Λούτσα ο υπαστυνόμος Θοδωρής Χαλουλάκος πυροβολεί αυτοκίνητο στο οποίο επέβαιναν τέσσερις νέοι, επειδή όπως είπε «τους θεώρησε ύποπτους για διακίνηση ναρκωτικών». Η σφαίρα καρφώθηκε στη σπονδυλική στήλη του 18χρονου μαθητή Σωτήρη Κατσιώτη και τον άφησε παράλυτο.

* Τον Μάρτιο του 2000 στην Ανω Πόλη Θεσσαλονίκης ο 18χρονος ομογενής από την πρώην ΕΣΣΔ Νικόλαος Λεωνίδης έπεσε νεκρός από τα πυρά του αστυνομικού Γιώργου Ατματζίδη, γιατί δεν σταμάτησε σε σήμα για έλεγχο.

* Τον Οκτώβριο του 2001 στο Ζεφύρι ο αστυφύλακας της Αμεσης Δράσης Γ. Τυλιανάκης πυροβόλησε στο κεφάλι τον αθίγγανο Μαρίνο Χριστόπουλο, 21 ετών, επειδή δεν σταμάτησε σε μπλόκο.

* Τον Νοέμβριο του 2001 στην πλατεία Αμερικής ο αστυφύλακας Γιάννης Ριζόπουλος πυροβόλησε στο κεφάλι τον 20χρονο Αλβανό Σεντγκάκ Σελνίκου μέσα σε καφετέρια, όταν απείλησε με μαχαίρι τον ίδιον και άλλους τέσσερις συναδέλφους του που είχαν ήδη προτεταμένα τα όπλα τους.

* Τον Δεκέμβριο του 2003 ο 22χρονος Ηρακλής Μαραγκάκης πυροβολείται στο κεφάλι από άνδρες του Τμήματος Αστυνομικών Επιχειρήσεων Ρεθύμνου, γιατί το αυτοκίνητο που επέβαινε μαζί με δυο άλλους νεαρούς δεν σταμάτησε για έλεγχο. Μ.Δ.

ΤΟ ΑΙΜΑ ΚΥΛΑΕΙ ΕΚΔΙΚΗΣΗ ΖΗΤΑΕΙ

......

ΣΩΣΤΟΣ Ο ΣΥΝΤΡΟΦΟΣ

Συμπληρώνω : και σε υπουργεία

Ο μικρός Αλέξης,η οργή και η καταστολή , Part I (Σάββατο βράδυ)

Εισαγωγή

Θα σας πω λίγα λόγια , ίσως αυτά στην πορεία να γίνουν πολλά, ίσως και πάρα πολλά, ίσως να βρίσω, να εκστασιαστώ,να εκτροχιαστώ,να μιλήσω «αλήτικα», ίσως να ρίξω καμία χριστοπαναγία αλλά ένα είναι σίγουρο:θα μιλήσω ειλικρινά και θα καταθέσω γεγονότα και προσωπικές απόψεις με ειλικρίνεια.Στην τιμή του Αλέξη .

Το βίντεο της δολοφονίας(ακούγονται οι πυροβολισμοί)

Σάββατο βράδυ : ώρα 9 περίπου, μπαίνω στο ιντυμίντια λίγο πριν βγω να δω αν υπάρχει κάνα νέο. Βλέπω μια είδηση: «Επείγον! Σοβαρός τραυματισμός στη Μεσολογγίου (Εξάρχεια)». Κλάσματα πριν κάνω το κλικ διατηρώ μια επιφύλαξη για την εγκυρότητα. Λιγότερο από μισή ώρα αργότερα γράφεται ότι ο Αλέξης είναι νεκρός. Αντιλαμβάνομαι τη σοβαρότητα.Έπειτα από λίγα λεπτά επιβεβαιώνεται.Τα πράγματα είναι σοβαρά.Τα μπατσόσκυλα και οι εξουσιαστές μάλλον δεν φαντάζονται τη συνέχεια.

Κόσμος κατεβαίνει μαζικά προς το κέντρο,τα Εξάρχεια,την Ομόνοια,το Πανεπιστήμιο,το Σύνταγμα.Στήνονται οδοφράγματα στην Πατησίων,κόσμος εισχωρεί και καταλαμβάνει το Πολυτεχνείο.Ματ και ασφαλίτες γεμίζουν τα Εξάρχεια. Πλατεία,Θεμιστοκλέους,Χ. Τρικούπη αλλά και αλλού. Η οργή αρχίζει να γίνεται εμφανής.Συγκρούσεις λαμβάνουν χώρα στο Πολυτεχνείο και στην Πατησίων.Σπάνε λίγα μαγαζιά και στήνονται οδοφράγματα. Διοργανώνεται αυθόρμητη πορεία, εξωπραγματικά μεγάλη για τα δεδομένα της ώρας (μεσάνυχτα Σαββάτου). Περνάμε από Σταδίου.Στον δρόμο σπάνε μεγάλα καταστήματα(δικαιολογημένα λόγω της οργής). Επαναλαμβάνω ότι ο κόσμος ήταν πάρα πολύς παρά το αργοπορημένο της ώρας. Λίγο πριν τα Goodys στη Σταδίου μας πλευρίζουν τα ζώα(ματ), πετάμε πέτρες και στρίβουμε στο στενό προς Πανεπιστημίου ενώ παράλληλα καταφέραμε να μην τους επιτρέψουμε να μπουν στο στενό. Έπειτα από κάποιες συζητήσεις στην Πανεπιστημίου καταλήξαμε στη Νομική.Έγινε κατάληψη και αρχικά ήμαστε περίπου 1000 άτομα. Πραγματοποιείται συνέλευση στο αμφιθέατρο με την παρουσία εκατοντάδων ατόμων,φοιτητών,αριστεριστών, αυτόνομων,αναρχικών. Στήνονται οδοφράγματα στην Ακαδημίας. Πολλά άτομα βγαίνουμε στον δρόμο και βοηθάμε στο στήσιμο των οδοφραγμάτων.Η παρουσία του κόσμου ήταν μαζική και συγκινητική. Συγκεντρώνονται πέτρες και άλλα εργαλεία.Εμφανίζονται διμοιρίες Ματ δεξιά και αριστερά της Νομικής. Απαντάμε άμεσα και τους απωθούμε. Υπάρχει πολύς κόσμος και συσσωρευμένη οργή. Αυτό το σκηνικό συνεχίστηκε για πολλή ώρα. Σε κάποια στιγμή έντασης τα ζώα πλησιάζουν την αυλή της νομικής και ρίχνουν δακρυγόνα έξω ΚΑΙ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΑΥΛΗ. Η κατάσταση γίνεται αποπνικτική και τα χημικά εισχωρούν στο κτίριο γιατί υπήρχαν πολλές πόρτες ανοιχτές και κανείς δεν περίμενε ότι τα σκυλιά θα έριχναν και μέσα στην αυλή. Ανασυντασσόμαστε,την παλεύουμε εν ολίγοις και (ξανα)βγαίνουμε έξω για να τους γαμήσουμε την παναγία.Φαίνεται ότι αυτά τα ζώα δεν έχουν παιδιά γαμώ την κοινωνία τους. Πραγματοποιούνται συγκρούσεις στην Ακαδημίας ενώ την έχουμε «καταλάβει». Καίγονται 2 «σπιτάκια» του ΟΑΣΑ την στιγμή που τα ζώα μια πλησιάζουν,μια απομακρύνονται.Παράλληλα μαθαίνουμε ότι στο Πολυτεχνείο και στην ΑΣΣΟΕ πραγματοποιύνται εκτεταμένες συγκρούσεις.Οι μέρες της αφθονίας τους και της κυριαρχίας τους είναι μετρημένες.

υ.γ. : Είναι τόσα πολλά αυτά που θέλω να γράψω και να συνοψίσω που θα τα γράψω ανά ημέρες .Σύντομα θα υπάρξει κέιμενο για τα γεγονότα της Κυριακής και της Δευτέρας αλλά και φωτογραφίες.Αυτό που έχει σημασία είναι όλοι να είμαστε στο δρόμο αυτές τις μέρες και όχι μπροστά από τη μαλακία τον υπολογιστή.

Στην τιμή του Αλέξη

Χίλιες Λέξεις , Λίγα Λόγια _

Με αφορμή αυτό το υπέροχο γράφιτι που (ξανα) είδα στα Εξάρχεια σκέφτηκα ότι ταιριάζει το παρακάτω ποίημα .

Η ΕΚΦΩΝΗΣΗ [ Μ. Σαχτούρης ]

Ένα παιδί φωνάζει τ' όνομά μου
μέσα στη νύχτα
μια κοπέλα αγρυπνάει πλάι στα ερείπια
πλάι στα σπίτια που γκρέμισα
όμως ένας ήλιος
όμως ένα ολόχρυσο φεγγάρι
χιλιάδες πουλιά
και χιλιάδες ψάρια
αναστήθηκαν
κι είναι δικά μου

Έχω μια ιστορία να σας πω ...

Χθες, ημέρα Κυριακή κάποια στιγμή πήγαμε με παρέα στο «Τηνιακό» , γνωστό φθηνό μαγαζί για να πιεις, π.χ. το μισό λίτρο κρασί κοστίζει 1,80 αλλά φυσικά την επόμενη μέρα μέχρι το απόγευμα τα συμπτώματα ζάλης σε καταδιώκουν αγέρωχα.Ότι πληρώνεις , παίρνεις : αυτό ισχύει στην συγκεκριμένη περίπτωση ..

Για να μην τα πολυλογώ , στην πορεία της βραδιάς μείναμε στο τραπέζι 2 άτομα και κάποια στιγμή πέρασε από δίπλα μας μια μεγάλη γυναίκα(γύρω στα 60-70) και μας ζήταγε με αγωνία ότι θέλει νερό και έλεγε και κάποια πράγματα για τον άνδρα της.

[Παρένθεση : ο τρόπος που ήταν ντυμένη αλλά κυρίως ο τρόπος που μιλούσε έδειχναν ότι η γυναίκα έχει σίγουρα κάποια ψυχολογικά προβλήματα και ότι έπρεπε να αντιμετωπιστεί με ανάλογο τρόπο και αντίστοιχη ευαισθησία . ]

Της λέμε «πηγαίνετε μέσα (στο μαγαζί , εμείς καθόμασταν έξω) να πιείτε νερό» , πάει μέσα , ξαναβγαίνει, κόβει βόλτες και λέει συνέχεια «θέλω νερό» , «τι έχω» , «θα πεθάνω ;» και άλλα σε κατάσταση αλλοφροσύνης . Κάποια στιγμή βλέπει ο φίλος μου ότι ένας εκ των 2 γέρων που δουλεύουν στο μαγαζί(και ίσως είναι και καλά οι «υπεύθυνοι») την κλωτσούσε για να την απομακρύνει από το μαγαζί!

Προφανώς όταν θεμελιώδεις αρχές παραβιάζονται μπροστά στα μάτια σου η αδιαφορία και η απάθεια είναι συνενοχή και δείχνει μισανθρωπισμό και μικροαστική μαλάκυνση του εγκεφάλου.

Έτσι λοιπόν , σηκώθηκε ο φίλος μου και πάει στον γέρο και του λέει «με ποιο δικαίωμα την χτυπάς, είσαι ζώο και χτυπάς την γυναίκα ;». Στην αρχή ο γέρος αρνιόταν ότι την χτυπάει αλλά μετά όταν κατάλαβε ότι τον είχαμε δει το παραδέχτηκε με άνεση.Στην αρχή το κλίμα ήταν ήρεμο και προσπαθήσαμε να του εξηγήσουμε ότι για κανέναν λόγο δεν έχει δικαίωμα να χτυπάει την γυναίκα έτσι και προφανώς δεν λύνεις και ψυχολογικά προβλήματα με την σωματική βία. Άρχισε να απαντάει με ειρωνεία «να την κάνετε εσείς καλά» . Aντί να παραδεχτεί και να συνειδητοποιήσει το λάθος του και να ζητήσει συγγνώμη άρχισε να μιλάει ειρωνικά κυρίως στον φίλο μου και του έλεγε ατάκες του στυλ «εσύ θα μου πεις τι θα κάνω», «έχεις επίπεδο εσύ να μου μιλάς;» και κάτι τέτοια . Και τα έλεγε αυτά ένας τύπος ο οποίος μόνο αν τον δεις έχει το βλέμμα της βλαχοκουτοπονηριάς και του πως θα βγάλει πιο πολλά λεφτά .

Εκεί η κατάσταση άρχισε να εκτροχιάζεται. Υπάρχουν μερικές στιγμές που ο θυμός ξεχειλίζει και είναι ανεξέλεγκτος και σε μένα αυτό γίνεται όταν υπάρχει έντονη αδικία . Εξοργίστηκα και άρχισα να τον βρίζω με όποια λέξη διέθετα στο λεξιλόγιό μου εκείνη την στιγμή και πραγματικά αν δεν με κρατούσαν 2-3 άτομα θα τον είχα σαπίσει στο ξύλο , άσχετα αν θα είχε αξία μια τέτοια πράξη. Παρόλο που ήμασταν 2 μόνο μάλλον φανήκαμε αρκετά απειλητικοί για το μαγαζί σε σημείο που να βγουν έξω εκτός από τους 2 σερβιτόρους και άλλοι 2 (προστασία του μαγαζιού) . Μας τραβούσαν σιγά σιγά πέρα από το μαγαζί και ο ένας έλεγε συνέχεια «δεν ξέρετε τι γίνεται, την κατάσταση» , «φύγετε τώρα» και του έλεγα «αν δεν την ξέρω πες μου να δω που κάνω λάθος» και ότι «όπως και αν έχει δεν δικαιούται να την χτυπάει» . Μετά από λίγο , μας λέει «πάμε να πιούμε ένα ποτάκι»(!!) και βλέπουμε ότι λίγο πιο πέρα είναι ένα αμάξι με «αλάρμ» στην άκρη του δρόμου με άλλους 2 τύπους απ’ έξω . Τα πράγματα είχαν γίνει επικίνδυνα και ήταν προφανές ότι έψαχναν αφορμή και τρόπο για να μας πλακώσουν στο ξύλο . Τα αντανακλαστικά της μαφίας και των μπράβων του «Τηνιακού» λειτούργησαν μέσα σε δευτερόλεπτα. Συγχαρητήρια. Μάλλον το πίστεψαν αρκετά όταν είπα στο γέρο «θα στο σπάσω σύντομα το μπουρδέλλο(το μαγαζί)» και αυτό ήταν το μόνο για το οποίο μετάνιωσα, ότι δεν εστίασα το βρίσιμο μόνο στον μαλάκα που κλώτσαγε την γυναίκα αλλά έβριζα και το μαγαζί .

Τελοσπάντων στην θέα των μπράβων γίναμε πιο διαλλακτικοί και διπλωματικοί και ο ένας από τους 2 που είχαν βγει από το μαγαζί για να μας «διώξουν»μας εξήγησε ότι και καλά είναι χρόνια αυτή η κατάσταση και ότι έχουν καλέσει και το 166 και δεν την παίρνει κανένας και κάτι τέτοιες πίπες . Και του λέγαμε πάλι το ίδιο ότι αυτό δεν είναι λύση . Κάποια στιγμή αυτός έκανε νόημα στους άλλους που ήταν με το αμάξι(μπράβοι) και έφυγαν .Μαφιόζικες τακτικές. Μετά από λίγο φύγαμε και εμείς αφού δεν κατέληγε κάπου η κουβέντα και αφού ήμασταν μόνο 2 και δεν μπορούσαμε να κάνουμε κάτι παραπάνω.

Στη συνέχεια , αυτή η γυναίκα μας ακολούθησε και μας έλεγε τα ίδια που έλεγε και πριν «θέλω νερό» , «θα πεθάνω» κ.ά. και προχωρούσαμε προς την πλατεία των Εξαρχείων χωρίς να ξέρουμε τι να κάνουμε και πώς να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση . Άλλωστε τέτοια σκηνικά είναι εντελώς απίθανα και εξωπραγματικά.Για καλή μας τύχη εμφανίστηκε μια γυναίκα σε ένα μπαλκόνι λόγω της φασαρίας μάλλον και μας έδειξε σε ποια πολυκατοικία μένει (δεν ήταν άστεγη απλά την έχουν παρατημένη) ...Μετά για 10 λεπτά περιμέναμε απ’έξω και την ρωτούσαμε αν έχει κλειδιά να μπει μέσα και δεν είχε τελικά .. Αρχίσαμε να χτυπάμε κουδούνια άλλων, ήταν και πολύ αργά αλλά δεν γινόταν αλλιώς .. Τελικά μας άνοιξαν , είχαν βγει και 2-3 ένοικοι της πολυκατοικίας να δουν τι γίνεται και προφανώς την ήξεραν την κατάσταση .. Την πάμε έξω από το διαμέρισμα και ευτυχώς είχε αφήσει την πόρτα ανοιχτή αλλά δεν έμπαινε μέσα . Τελικά εμείς με τον φίλο μου φύγαμε γιατί δεν την παλεύαμε άλλο και γιατί ανέλαβαν άλλοι από εκεί και πέρα που την ξέρουν και καλύτερα . Το θέμα είναι γιατί δεν έχουν ασχοληθεί οι γείτονές της να την πάνε κάπου σε ένα ίδρυμα , γιατρό γιατί η κατάστασή της είναι πολύ άσχημη .. Τι πάει να πει «δεν την παίρνει κανείς» , αν ασχοληθούν σοβαρά θα βγάλουν κάποια άκρη.

Δεν έχω να κάνω κάποιο σχόλιο . Το αφήνω για εσάς . Αυτά .