||| ΓΑΜΩ ΤΟΝ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟ |||
ΜΙΑ ΜΟΝΙΜΗ ΑΝΑΦΟΡΑ : στο αριστερό μέρος υπάρχουν αρχειοθετημένα σε θεματικές ενότητες τα παλιότερα κείμενα(με χρονολογική σειρά).Επίσης οι προσθήκες,οι εμπνεύσεις και τα καινούργια κείμενα αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι μιας άναρχης,παντελώς αποσπασματικής και άτακτης δημιουργικής διαδικασίας. Όλα αυτά συνεπάγονται την,χρονικά ασύμβατη με κάθε λογικό προσδιορισμό,δημοσίευση καινούργιων κειμένων σε ότι έχει να κάνει με το παρελθόν,το παρόν και το μέλλον.Αυτά.
Χίλιες Λέξεις , Λίγα Λόγια _
Με αφορμή αυτό το υπέροχο γράφιτι που (ξανα) είδα στα Εξάρχεια σκέφτηκα ότι ταιριάζει το παρακάτω ποίημα .
Η ΕΚΦΩΝΗΣΗ [ Μ. Σαχτούρης ]Ένα παιδί φωνάζει τ' όνομά μουμέσα στη νύχταμια κοπέλα αγρυπνάει πλάι στα ερείπιαπλάι στα σπίτια που γκρέμισαόμως ένας ήλιοςόμως ένα ολόχρυσο φεγγάριχιλιάδες πουλιάκαι χιλιάδες ψάριααναστήθηκανκι είναι δικά μου
Αναρτήσεις
2 σχόλια:
"Πήχτωσε το βράδυ. Λιγόστεψε κι ο αχός απ' τα κυπαρίσσια. Ανάψανε οι λαμπάδες τ' ουρανού. Όλα ήταν γάλα, γάλα, λουλάκι και σπίθες. Το ποτάμι μουρμούριζε μες στον ύπνο του κρυφά παραμιλητά. Το παιδί κείνο το βράδυ δεν κοιμήθηκε, ολόκληρο το βράδυ. Έγραφε το πιο πικρό, το πιο μεγάλο του παραμύθι. Την αυγή ξεκίνησε. Ήταν παρηγορημένο. Είχε καταφέρει όλη τη νύχτα να μετρήσει τ' αστρα. Να τα μετρήσει όλα, σιγά-σιγά, ένα-ένα... Όλα. Και τα βρήκε σωστά."
Ένα παιδί μετράει τα άστρα
...
^και μένα μου θύμησε το παραπάνω..
Δημοσίευση σχολίου